خنده كن بي پروا،خنده هايت زيباست

هشتم شهريور نود و پنج ما عازم كيش شديم   ...

بعد از اينكه از سفر بسيار خوبمون برگشتيم فرصت زيادي براي جمع و جور كردن اسباب و وسايلمون نداشتيم ،ولي مهم تر از جمع كردن وسايل تولد عروسك بود كه حتما بايد برگزار ميكرديم اينجوري بود كه همه دست به كار شديم و يه تولد خوب وسط اسباب و اثاث نيمه جمع شده گرفتيم       خدارو شكر تولدخيلي خوبي بود و حسابي خوش گذشت ...

تابستان 95 اتفاقات مهمی افتاد.     زمانی که داشتیم آماده میشدیم برای سفر به غرب کشور،به دلایلی تصمیم گرفتیم تا چند سالی   به کیش بریم و اونجا ساکن بشیم   به هرحال سفر به غرب با همراهان همیشگی(بابا مسعود،مامان سوسن،خاله نجمه و خانواده عمه سوسن)   شروع شد و خداروشکر سفر خوبی بود.   در طول سفر فندق مستقل بود و یا پیش خاله نجمه بود و یا خاله حانیه و کاری به مامانی و بابایی نداشت.   تو این سفر شهرهای زیادی از جمله همدان،اردبیل،زنجان،انزلی و ....دیدیم و شاید بهترین قسمت تله کابین   گردنه حیران بود که عشقم خیلی خوشش اومد و نمک آبرود مجبورمون کرد تا...

سومین نوروز آوین گلی هم به خوبی و خوشی سپری شد و در روزهای پایانی عید هم یک   سفر کوتاه به سیراف و عسلویه داشتیم.هرچند که خانوم خانوما یکم بی حال بود اما خداروشکر   خوش گذشت         و با گشت و گذار سیزده به در نوروز 95 هم پایان یافت ...

درست زمانی نتونستم خاطرات فندق بنویسم که روز به روز خوشمزه تر و شیرین زبون تر میشد   یادمه یه بار خاله نجمه میگفت وای چقدر گرمه دارم آتیش میگیرم و فسقلی هم با خونسردی برگشت   و گفت خب زنگ بزن آتش نشانی یک دو پنج یا اینکه برای چراغ راهنما اسم گذاشته بود و میگفت   خیار که شد حرکت میکنیم،پرتقال احتیاط و گوجه حرکت میکنیم   تقریبا از همین زمان ها بود که سوالات خداشناسی و بهشت و جهنم و خلاصه سوالات فلسفی   آوین خانم شروع شد و هنوز که هنوزه ادامه داره و بهشتی شدن یکی از آرزوهای فندق هست   تا بتونه هرچقدر دلش میخواد از درخت کشک و زیتون برای خودش بچینه و همش سرسره بازی...

9دی ماه 94 آخرین پست وبلاگ قبل ما بود و بعد از اون به دلیل باز نشدن وبلاگ دیگه نتونستیم خاطرات فندق کوچولو رو   ثبت کنیم.تا اینکه بعد از حدود دو سال در حالی که عضوی جدید قرار هست به ما اضافه بشه تصمیم گرفتیم تا دوباره   دست به کار بشیم و خاطرات این روزها رو ثبت کنیم ...